همیشه به این فک میکنم آدما پیر بشن و چین و چروک بیاد و زیبایی و قدرت از دست بدن،اونوقت سرنوشت عشق و عاشقی و دنیا داشتن چی میشه!همونقدر همدیگر میخوان یا ن!!؟؟
عشقی که باصافی پوست اومده باشه با چروک پوست هم می‌ره اما عشقی که به خاطر کمالات طرف باشه و بر مبنای منطق باشه تا معشوق هست هر روز شعله ورتر میشه یا شاید اگه بگم تا عاشق هست هر روز شعله ورتر میشه بهتر باشه چون حتی ممکن معشوق هم نباشه اما عاشق هر روز مجنون تر بشه
همیشه به این فک میکنم آدما پیر بشن و چین و چروک بیاد و زیبایی و قدرت از دست بدن،اونوقت سرنوشت عشق و عاشقی و دنیا داشتن چی میشه!همونقدر همدیگر میخوان یا ن!!؟؟
عشقی که باصافی پوست اومده باشه
با چروک پوست هم می‌ره
اما عشقی که به خاطر کمالات طرف باشه
و بر مبنای منطق باشه
تا معشوق هست هر روز شعله ورتر میشه
یا شاید اگه بگم تا عاشق هست هر روز شعله ورتر میشه بهتر باشه
چون حتی ممکن معشوق هم نباشه اما عاشق هر روز مجنون تر بشه
خوش به حالتون که می‌تونید به شعر خوندن فکر کنید
کاریه که از دستمون برمیاد دیگه
دلمون به همین چیزای کوچیک خوشه