خلوتخانه عاشق و معشوق

لحظاتی برای آرامش و امید و عاشقی

خلوتخانه عاشق و معشوق

لحظاتی برای آرامش و امید و عاشقی

دوست دارم

ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻧﻢ ﻧﻢ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ
ﺑﻪ ﺍﺷﮏ ﻫﺎﯼ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ

ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﺳﻌﺪﯼ ﻭ ﺣﺎﻓﻆ، ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻭﯼ...ﻗﯿﺼﺮ
ﺑﻪ ﺷﺎﻋﺮﺍﻥ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ

ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﻣﺎﺩﺭ، ﺑﻪ ﮐﺎﺳﻪ ﯼ ﺷﻠﻪ ﺯﺭﺩ
ﺑﻪ ﻧﺬﺭﻫﺎﯼ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ

ﻭﺭﺍﯼ ﻓﻘﻪ، ﻭﺭﺍﯼ ﮐﻼﻡ، ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻦ
ﻭﺭﺍﯼ ﻓﻠﺴﻔﻪ ... ﻋﺮﻓﺎﻥ ...ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ

ﺑﺠﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﻢ ...ﻭ ﯾﺎ ...ﻭﻟﺶ ﮐﻦ ! ﻧﻪ !
ﻋﺠﯿﺐ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻤﺎﮐﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ

ﻗﺴﻢ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺭﻡ ﺍﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﻗﺴﻢ ﺑﺨﻮﺭﻡ
ﺑﻪ ﺁﯾﻪ ﺁﯾﻪ ﯼ ﻗﺮﺁﻥ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ . . . !

مسیری که دیدمت

هر روز می روم به مسیری که دیدمت

جایی که عاشقانـه به جانم خریدمت


جایی که دیدم ای گل زیبا شکفته ای

امـا بـرای آنـکه بـمانـی نچـیدمت


یادم نرفته است که چشمان خسته ام

افتـاده در نـگاه تـو بودو نـدیدمـت


یعنـی ندیـدم آمده بـاشی برای من

اما به چشم آمـده ها می کشیـدمت


گر من خدات می شدم ای نازنیـن من

اینـگونـه بـا وقـار نـمی آفریدمـت


حتی به جای اینکه بچینم تو را ز خاک

یک عمـر عاشقانـه فقط پـروریدمت


دیـوانـه ام کـه بـا هـمه بی وفـائیت

سی سال می نوشتمت و می شنیدمت


آری بـرای اینکه بـدانی چه می کشم

هر روز می روم به مسیری که دیدمت



عاشقانه

ﺗﻮ ﻣﺎﻫﯽ ﻭ ﻣﻦ ﻣﺎﻫﯽ ﺍﯾﻦ ﺑﺮﮐﻪ ﯼ ﮐﺎﺷﯽ
ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺳﺖ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﺒﺎﺷﯽ

ﺁﻩ ﺍﺯ ﻧﻔﺲ ﭘﺎﮎ ﺗﻮ ﻭ ﺻﺒﺢ ﻧﺸﺎﺑﻮﺭ
ﺍﺯ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﻭ ﺣﺠﺮﻩ ﯼ ﻓﯿﺮﻭﺯﻩ ﺗﺮﺍﺷﯽ

ﭘﻠﮑﯽ ﺑﺰﻥ ﺍﯼ ﻣﺨﺰﻥ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ
ﻓﯿﺮﻭﺯﻩ ﻭ ﺍﻟﻤﺎﺱ ﺑﻪ ﺁﻓﺎﻕ ﺑﭙﺎﺷﯽ

ﺍﯼ ﺑﺎﺩ ﺳﺒﮏ ﺳﺎﺭ ﻣﺮﺍ ﺑﮕﺬﺭ ﻭ ﺑﮕﺬﺍﺭ
ﻫﺸﺪﺍﺭ ﮐﻪ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻧﺨﺮﺍﺷﯽ

ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺩﺳﺘﻢ ﻧﺮﺳﺪ ﻣﺎﻩ ﺑﻠﻨﺪﻡ
ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺳﺖ ﭼﻪ ﺑﺎﺷﯽ، ﭼﻪ ﻧﺒﺎﺷﯽ

عاشقانه

چقدر خواب ببینم که مال من شده ای؟
و شاه بیت غزل های لال من شده ای؟

چقدر خواب ببینم که بعد آن همه بغض
جواب حسرت این چند سال من شده ای؟

چقدر حافظ یلدا نشین ورق بخورد؟
تو ناسروده ترین بیت فال من شده ای

چقدر لکنت شب گریه را مجاب کنم؟
خدا نکرده مگر بی خیال من شده ای؟

هنوز نذر شب جمعه های من این است
که اتفاق بیفتد حلال من شده ای

که اتفاق بیفتد کنار تو هستم
برای وسعت پرواز بال من شده ای

میان بغض و تبسم میان وحشت و عشق
تو شاعرانه ترین احتمال من شده ای

مرا به دوزخ بیداریم نیازی نیست
چقدر خواب قشنگیست مال من شده ای

عاشقانه

این سینه هواى یار میخواهد خب 

بى تــاب شده قرار میخواهد خب

 

لبـخند کــه میـزنـى  لبت میشکفد

ما هم دلمـان انـــار میخواهد خب

عاشقانه 3

ﺧﺪﺍ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺑﺮﻕ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﺷﻤﺸﯿﺮ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺭﺍ
ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺭﺍﻫﺰﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﻧﻤﯽ ﺑﻨﺪﻧﺪ ﺭﺍﻫﺖ ﺭﺍ

ﺩﻭ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺯﯾﺒﺎﯾﯿﺖ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ
ﻫﻼﻝ ﺍﺑﺮ ﮔﯿﺴﻮﯼ ﺳﯿﺎﻫﯽ ﺭﻭﯼ ﻣﺎﻫﺖ ﺭﺍ

ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﯽ ﺟﻬﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﺗﺼﺮﻑ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﻭﻗﺘﯽ
ﻣﺠﻬﺰ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺑﺎ ﻋﺸﻮﻩ ﺍﯼ ﺣﺘﯽ ﺳﭙﺎﻫﺖ ﺭﺍ

ﺩﻫﺎﻧﺶ ﺍﺯ ﺗﻌﺠﺐ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ ﺍﮔﺮ ﺩﺭﯾﺎ
ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺩﺭ ﭼﺸﻤﺖ ﺑﺒﯿﻨﺪ ﺍﯾﻦ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﺭﺍ

ﺧﺪﺍ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﻣﻦ ﺯﯾﺒﺎﯾﯿﺖ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﺩ
ﻭ ﻟﺬﺕ ﻣﯽ ﺑﺮﺩ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺭﺍ

ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﮔﺎﻫﯽ ﺗﻮ ﺭﺍ ﮔﻢ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ
ﮐﻪ ﻫﺮ ﺷﺐ ﺷﻤﺲ ﮔﻢ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﺭﺍﻩ ﺧﺎﻧﻘﺎﻫﺖ ﺭﺍ