عاشقانه

من روزگار غربتم را دوست دارم
این حس و حال و حالتم را دوست دارم

یک عکس کوچک توى جیبِ کیفِ پولم
تنها ترین هم صحبتم را دوست دارم

بر عکس آدم هاى دل بسته به دنیا
هر تیک و تاکِ ساعتم را دوست دارم

امشب دوباره خاطرت مهمان من بود
مهمانى بى دعوتم را دوست دارم

هر چند باعث مى شود هر شب ببارم
اما دل کم طاقتم را دوست دارم

عادت شده این گریه هاى بى تو، هرچند
مى خندى امّا عادتم را  دوست دارم

عاشقانه ۲

ناز کن عیبی ندارد ، نازنین تر میشوی

با غم این روزهای من عجین تر میشوی

لحظۀ لبخند ، مانندِ ... شبیهِ مثلِ یک ...

وایِ من..اصلا ولش کن...نقطه چین تر میشوی

خنده وقتی رویِ لب هایِ تو جا خوش میکند

باز هم از آنچه هستی دلنشیت تر میشوی

شیک میپوشی و زیباییِ فراوان میشوی

بین اول هایِ های دنیا اولین تر میشوی

گرچه من با نازِ چشمانِ تو ویران میشوم

ناز کن ، عیبی ندارد ، نازنین تر میشوی

عشق را باید گفت

محبتتان را بیان کنید

بگذارید تا هم اشوب دل شما تسکین یابد

و هم نهال محبت در دل هم سرتان تناورتر گردد

به هر طریقی که شد اظهار محبت کنید

به لبخند رضایتی

به تشکری

به شاخه گلی

یا به بیت شعری

زین پس بیت هایی عاشقانه نیز در این دفتر خواهم نگاشت

تا تنها زحمت برداشت و ارسال بر دوش شما باشد

تا من هم از زیادت محبت شما بهره ای ببرم